MAJOWY? MUSI BYĆ SZCZĘŚLIWY

Oczywiście, chodzi o ślub.
Podczas strojenia wejścia do kościoła kilka znajomych pytało się ze zdziwieniem o taki wybór dnia. Jeśli ślub, to raczej w sobotę, ale we wtorek?
Dzisiaj Krzysztof pobłogosławił polską parę.
Podczas przygotowań padła prośba o kwiaty. Kompozycje były ściśle określone.
Pryncypał zrobił rozeznanie, zapytał trzy kwiaciarnie, a potem mnie, czy zrobiłabym to taniej. Nie było to trudne, bo ceny proponowane przez kwiaciarnie są niezwykle wysokie.  Układ też trudny nie był.

 a gdy zobaczyłam Pannę Młodą, od razu zrozumiałam, dlaczego poproszono o taki, a nie inny, zestaw barwny i kwiatowy.  Wyglądała dziewczęco w zwiewnej sukience i kolorowym wianku, z bukietem w ręce ułożonym niemal z tych samych kwiatów, z których i ja miałam przygotować kompozycje. Włosy naturalnie spływały jej na ramiona. Razem z narzeczonym była ucztą dla oka. Romantyzmu dodaje pojazd, którym Młodzi zajechali pod kościół - starym cinquecento :)
Po Mszy i zaślubinach, Krzysztof zaprosił wszystkich do ogrodu. Pomysł na takie wykorzystanie ogrodu podsunęli dwa tygodnie temu rodzice dzieci pierwszokomunijnych - poprosili o możliwość zrobienia w nim pamiątkowych zdjęć. Bardzo mnie to ucieszyło, bo to miejsce ma właśnie służyć parafianom.  Przy okazji załapali się i polscy nowożeńcy. A że przed naszym kościołem jest mało miejsca,  proboszcz postanowił zawsze oferować  młodym ogród jako miejsce na składanie życzeń. Może to stanie się miłą tradycją naszej parafii?

Młoda Para raczej nie zna mojego bloga, nie mam pozwolenia na publikację ich wizerunków, stąd te niewyraźności. Ale jeśli tu zajrzy, to z całego serca życzę jej pięknego wzrastania w małżeństwie, tak toskańsko zaczętym.