POCZTÓWKI Z WAKACJI - Pieskie życie

Wywieźli nas nie wiadomo dokąd. I co z tego, że pan był ze mną, ale gdzie mój dom? Chyba popadnę w depresję.
Co chcesz? Przecież jedzenie dają, a ty wybrzydzasz. Dziwny jesteś. Ja jedynie czepiałbym się wielkości porcji. A w ogóle to najgorsze są te dźwięki, które nazywają strzałami.
Bo ty strachajło jesteś. Polowanie to świetna rzecz, można biegać do woli. Widziałeś, ile tu zwierzyny? Bażanty, zające i lisy po drodze biegają! Ech!
Polowanie? Co ty wiesz o polowaniu? Kota ani razu nie zobaczyłeś, to ja się nieźle musiałem za nim nabiegać. Później ledwie powietrze mogłem złapać.
A to stąd u ciebie ta zadyszka. Czemu nic mi nie powiedziałeś o kocie? Hau, już bym ja go złapau!
Było się nie wylegiwać.

Ty tylko leżysz i leżysz, a na świecie tyle ciekawych rzeczy się dzieje, dużo więcej niż w murach plebanii. Jeśli kot ucieknie, to zawsze można za jaszczurkami pobiegać. Olbrzymia ropucha to już w ogóle rarytas, choć ciutkę straszna.
Ja nie leżę, tylko kąpieli słonecznych zażywam. Stary już jestem, a poza tym tłuszczu nie mam tyle co ty, więc marznę szybko. 

W ogóle nie zauważyłeś, że czasami robię obchód całego obejścia, trochę podziwiam widoki, mając nadzieję, że i mnie będą podziwiać. 

Taaaa, a te zachody słońca, też do podziwiania, z ławeczki! Co za pomysł? Ty widzę nie miałeś z tym problemu, ja nie mogłem usiedzieć, zamiast na zachód słońca zdziwiony na panią się gapiłem. Wolę pomyszkować i sprawdzić, czy się coś do jedzenia nie znajdzie.

Ciekawe tylko, o co panu chodziło, gdy mu się ta ilość nóg podwoiła?

Albo, gdy się tak wtula w nas? Może chce się podlizać? Przeprosić za taką traumę?

Żeby chociaż auto zostawił otwarte, co pewien czas podchodzę i sprawdzam, ale nic z tego. 
Dobrze, że na obiady nas zabierają ze sobą. Tu są fajne drogi, mocno kręte, więc auto jedzie wolno i zostawiają mi otwarte okno, a ja tak lubię się gapić i wietrzyć pysk. Tylko mało co z tych obiadów nam skapnęło., nie uważasz?
Ty to tylko o jedzeniu!
Muszę dbać o odpowiedni zasób energii. Widziałeś, jak chcieli mnie zaprzęgnąć do żaren oliwnych?

A podsłuchałem, że faktycznie wrócą tu na zbiór oliwek, więc wiem, co robię.
Ja się schowam i nikt mnie do roboty nie zagoni.

Poczekamy, zobaczymy, jak się sprawa potoczy. Tymczasem odpocznijmy.

Lepiej czuwać, bo mogą nas zamienić na inne zwierzęta.

Czułeś czasami od pana ten smród konkurencji? 

Wtedy oczywiście, gdy pojechali gdzieś bez nas.
Tu się z tobą zgodzę. Musimy trzymać sztamę. Razem jesteśmy nie do pobicia.