POCZTÓWKI Z WAKACJI - Światło

Wiele razy pytana o to, co mi się tutaj podoba, niemal na pierwszym miejscu wymieniam światło. Lekko rozedrgane, malarskie, otulające pejzaż.

Wstawałam ok. 7 rano i chodziłam po trawie mokrej od rosy przyglądając się 

światłu zamkniętemu w kroplach wody: 

zaczepiającemu mnie zza drzew: 

kłębiącemu się w chmurach:

niczym złoto rozlewającemu się wkoło:

malującemu niezwykłe kompozycje:

Pewnego dnia w poszukiwaniu światła musiałam przebijać się przez gęstą mgłę. 

Jedyna rada, by sięgnąć wzrokiem dalej, to ... poczekać na bezlitosne dla kłębów słońce.  Więc cierpliwie czekałam.

Całe dni sprawdzałam, jak zmienia się wygląd uschniętego drzewa na pobliskim polu.
Raz białe, raz niknęło w tle a o zachodzie słońca ostrym ciemnym zarysem walczyło, by przetrwać, już tylko kształtem.

Zachód słońca? Od nieśmiałego po rozpasany.

No wiem, wiem, ale nie mogłam się opanować, tym bardziej, że naprawdę nie każdy wieczór rozlewał się tak po niebie. Niczym obrazy Edvarda Muncha. Szaleństwo!

Kropka nad "i" - księżyc nad cyprysem pożegnał nas wyjeżdżających. 

Ale to nie koniec z pocztówkami. Jeszcze trochę ich wyślę do Was :)