środa, 20 maja 2015

NIE MOGŁAM SIĘ OPANOWAĆ

Wpadł mi w ekran film wykorzystujący obrazy wspomnianego przy okazji wizyty w historycznych aptekach Fabio Borbottoniego. Polecałam wtedy jego obrazy pokazujące dawną Florencję. Film pokazuje jeszcze więcej - zestawia obrazy ze stanem obecnym. Bardzo lubię tego typu nakładki, wiem, że nie tylko ja, więc się dzielę tym pięciominutowym odkryciem.

Jest to realizacja Art Media Studio Firenze

12 komentarzy:

  1. Niesamowite. Florencja jest piękna i na żywo i w obrazach. Żałuję, że byłam tam tylko raz i na krótkim zwiedzaniu. To miasto jest na mojej liście na wypad kilkudniowy.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Nie idzie się nie zgodzić i co do opinii o Florencji i co do postanowienia o powrocie :)

      Usuń
  2. Ja również nie mogłam się opanować i pognałam do regału z albumami i... mam teraz przed sobą "Toruń na starej fotografii", "Toruń na starych widokówkach" oraz "Toruń na rysunkach Fryderyka Stainera z I poł. XVIII w. Zamieszczony przez Panią filmik wywołał we mnie taką dziwną nostalgię.. Podziwiam Florencję, Toskanię i w ogóle całe Włochy trochę jak piękne, uzdolnione cudze dziecko, a Pani dała mi impuls do tego, by przypomnieć sobie o własnym... Bo w sumie ja przecież naprawdę kocham to moje miasto, uwielbiam przechadzać się uliczkami Starówki i wyobrażać sobie jak wyglądały okoliczne domy, gdy obok nich przebiegał mały Kopernik... To takie niezwykłe, gdy się wie, że tam gdzie dziś biegnie ulica stał mur obronny czy otoczona fosą brama. To naprawdę niezwykły film i budzi bardzo niezwykłe emocje... Na pewno jeszcze kilka razy go obejrzę, gdy już "ponapawam" się trochę moim własnym "dzieckiem" :-) Miała Pani naprawdę świetny pomysł.
    Pozdrawiam serdecznie
    Ewa z Torunia

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Nie dziwię się zauroczeniem Toruniem. Byłam w nim kilka razy i od pierwszego pobytu jestem zachwycona starówką :)

      Usuń
  3. Bardzo ciekawe. Ba intrygujące!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Od razu mam ochotę wziąć ze sobą reprodukcje obrazów Borbottoniego i jechać z nimi do Florencji, nieźle zaintrygowali, nieprawdaż?

      Usuń
  4. Nadal nadrabiam starsze posty, zarywam noce, mam jeszcze trochę do przeczytania i pisałam już – uwielbiam Pani bloga. Ostatnio byłam w Krakowie, oczarowana po raz kolejny tym miastem. Podobnie Toruń – od lipcowego wypadu tam noszę się z myślą, by powrócić. Cudze chwalicie, swego nie znacie – chyba tak trochę jest. Podczas kiedy Pani Małgosia tak wspaniale przybliża nam odległą Toskanię i Włochy w ogóle, poświęcajmy też trochę czasu na nasze polskie skarby. Choć panuje tu inny klimat, nasze ziemie mają inną historię, to też jest tyle miejsc wartych poznania, poczytania o nich. Viaggiamo, sia lontano che vicino! Sia fisicamente che con la mente! Serdeczności z Warszawy. Dominika Nagiecka.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Oj, tak. Polska ma wiele do zaoferowania, co zauważyłam w większości dopiero po wyjeździe z niej. Może dlatego, że tu mam okazję częściej "praktykować" oglądanie. Potem inaczej patrzy się już na wszystko. Często jadąc w jakieś miejsce, zastanawiam się, ile ja miałam w promieniu jednodniowych wycieczek w Polsce? To nasze polskie vicino w postaci chociażby Torunia, Krakowa, czy też zachwycających krajobrazów. Jednego jestem pewna, że żaden toskański las nie skradnie mi serca tak, jak nasze polskie.

      Usuń
  5. Postanowiłam jednak najpierw przeczytać całego bloga, a dopiero potem Pani książki. Założyłam sobie specjalny zeszyt, w którym notuję ciekawostki, nazwy oraz tytuły postów, w którym roku i miesiącu został zamieszczony dany wpis i zdjęcia, do których jeszcze będę wracać. Inaczej nie sposób zapamiętać tych wszystkich informacji, a z pewnością podelektuję się nie raz i nie dwa zapiskami spełnionych marzeń z lat ubiegłych. Tymczasem przeczytałam rok 2007, 2008 i 2015 i tkwię w zachwycie. A tyle jeszcze uczty przede mną :-) Pozdrawiam serdecznie. Dominika Nagiecka.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. W książkach nie będzie wiele nowego, w drugim tomie może trochę więcej uzupełnień, ale to głównie wyczyszczona forma bloga. Tymi notatkami to mnie Pani zadziwiła. Jestem bardzo dumna, że ktoś tak czyta moje zapiski :) Pozdrawiam ciepło :)

      Usuń
  6. Ha, też rozważam wydrukowanie sobie niektórych opisów - skoro nie chcesz napisać własnego, subiektywnego przewodnika, Małgorzato! - i z takim wydrukiem jechać następnym razem do Toskanii :)
    Pozdrawiam, Aldona

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Aldono, może bym i napisała, ale ... znajdź mi porządne wydawnictwo, z dobrym redaktorem, itd. Ja nawet miałam pomysł na przewodnik połączony z rysunkami, ale odpuściłam temat. Nie jestem w stanie się tym wszystkim zająć. Rysunki mam, teksty właściwie też mam, ale ...

      Usuń