A KARAWANA IDZIE DALEJ

Bardzo proszę Czytelników o zrozumienie, ale ponieważ nie wszyscy zaglądają, bądź wracają, do komentarzy pod wcześniejszymi wpisami, postanowiłam osobno tutaj odpowiedzieć Pani   podpisanej (w końcu!) jako Violetta Radecka, co pozwoli wyjaśnić moją postawę szerszemu kręgowi odbiorców.

Jej uwagi są pod notką pt. "Zmassowany atak drapieżników".

No cóż Pani Violetto, podpisała się Pani, więc postaram się grzecznie Pani odpisać.

Po pierwsze, to że ludzie się lubią, wcale nie oznacza, że mają te same poglądy. Wyciąga Pani dalekosiężne wnioski. Obie z Kingą wiemy, na ile prawdziwe. Każdą znajomość i przyjaźń można spostponować nazwaniem jej klubem wzajemnej adoracji. Nie wiem, co myślą inni czytelnicy o Pani wypowiedziach, ale cenię sobie, że Kinga staje w mojej obronie. 

Po drugie, pisze Pani, że poczuła się Pani zlinczowana. Rozumiem, że tylko Pani ma prawo do krytyki, a każda forma wyjaśnienia, czy obrony, będzie nazwana linczem. Ale wara Pani od łączenia tego z przymiotnikiem chrześcijański! Cóż za demagogia!

Po trzecie, nigdzie nie zachwycałam się swoją pracą i nie dyskutowałam z Pani określeniem, że jest słaba. Po prostu taki szkic zrobiłam, a jeśli się podoba Kindze, to się cieszę, bo najgorsze to dać komuś coś, co będzie chował głęboko za książkami. 

Po czwarte, o pozostałych moich pracach Pani się nie wypowiadała, choć mogę się spodziewać, jaka byłaby ich ocena. Przewidując więc opinię o mojej działalności, chcę Panią zapewnić, że nie zabierze to mi radości tworzenia i ciągłego doskonalenia warsztatu, że nie z braku pokory pokazuję te prace, lecz z chęci dzielenia się moim postrzeganiem świata. Uznaję swoją ograniczoność i nie porównuję się na tym polu z nikim innym, zwłaszcza w celu wywyższania się. Gdyby tak było, wtedy mogłaby Pani zarzucać mi pychę. Szafuje Pani agumentami, jak wytrawny populista. 

Po piąte, ma Pani problem z czytaniem ze zrozumieniem - Kinga napisała o 11 (słownie: jedenastu) procentach - to są cyfry arabskie. Od kiedy to o mocy alkoholu pisze się cyframi rzymskimi? 

I po szóste, ostatnie, mogłam Panią zignorować, skasować komentarz, lecz podjęłam się wyjaśnień z szacunku dla Pani, jako człowieka, nie dla słów, bo te  są jakoby "brzęczenie muchy", że tak strawestuję słowa z "Egipcjanina Sinuhe".  Jednak będzie to ostatnia moja odpowiedź, bo szkoda mi czasu, który mogę spędzić w o wiele bardziej twórczy sposób. Nie obawiam się Pani zarzutów, nie chowam głowy w piasek, bo wiem, czego chcę w życiu i co jest w nim nadrzędną wartością. Mam wrażenie, że przychodzi Pani na mój blog z misją dokuczenia mi,  więc usiłuję zrozumieć, jaką Pani znajduje w tym przyjemność. Zastanawiam się, co gryzie człowieka, który katuje się oglądaniem prac, które mu się nie podobają, dlaczego w ogóle tu zagląda? To wywołuje we mnie odruch współczucia, bo chyba musi być Pani bardzo źle na tym "łez padole"?

Na koniec ponawiam chrześcijańskie zaproszenie do San Pantaleo. Chociaż odnoszę wrażenie, że to moje chrześcijańśtwo bardzo Panią boli. Porozmawiamy sobie o cnotach kardynalnych, teologalnych oraz grzechach głównych :)