ZIMOWE FERIE W TOSKANII - Pistoia i na południe od miasta

Przez cały miniony tydzień gościliśmy ojca Romana. Przed przyjazdem gościa zastanawiałam się, jak mu pokazać Toskanię w lutym? Nie tylko jak, ale i ile się da pokazać, gdy za oknami pada, leje, buro, szaro? Zbiegło się to poniekąd z pytaniami od czytelników o pogodę, o to, czy da się zwiedzać Toskanię zimą.
Mimo tego, że nie istnieje jednoznaczna odpowiedź na takie pytanie, niniejszy wpis przybliży trochę pojęcie o turystyce tą porą roku.
Niedziela - dzień przyjazdu - przyniosła słoneczną odmianę. Pospacerowaliśmy popołudniem po Pistoi, lecz niewiele wnętrz mogliśmy pokazać Romkowi, gdyż była to właśnie niedziela. Kościoły, i owszem, były otwarte, ale albo trwały w nich nabożeństwa, albo miały się zacząć.
Zjedliśmy kolację w La BotteGaia. I jeszcze trochę pokrążyliśmy po Pistoi.

Następnego dnia wrócił deszcz.
Sześć dni to niewiele, więc pogoda nie mogła być przeszkodą, wybrałam na ten dzień Pistoię. Blisko domu, łatwo wrócić, gdy się już przemoknie do cna.
Po długich porannych rozmowach, zostało nam jedynie popołudnie.
Ruszyliśmy jeszcze w trakcie sjesty, miasto zdawało się wyludnione. W otwartych kościołach byliśmy jedynymi wizytującymi.

Mieliśmy niepowtarzalną okazję zobaczyć puste dziedzińce Palazzo Tribunale i Comunale. Marzenie turysty!

Jedynie robienie zdjęć z parasolem w jednej ręce, przy niewielkiej ilości światła, było nie lada wyzwaniem.
Na ulicę powoli wychodzili ludzie.  Jest coś niezwykle przykuwającego wzrok w człowieku idącym z parasolem - lekkie pochylenie, wyizolowanie, mały zamknięty czaszą świat. A jeszcze niech pojawi się osoba z błękitną kopułą i przejdzie akurat na tle biało-zielonych pasów Kościoła św. Jana za Murami, wszystko staje się nierealne, żywe obrazy, bardzo refleksyjne.

Gdy już byliśmy mocno zgęziali, rozgrzaliśmy się kawą i rogalikiem, na szczęście bary są ostatnią instytucją, którą można by zamknąć. O tym przekonaliśmy się jeszcze nie raz tego tygodnia.
Na następny dzień wybraliśmy trasę na południe od Pistoi. Zapowiedzi meteorologiczne kazały zabrać parasol, ale też nie pozostawiły nas bez widoków na odrobinę słońca.
I taką nadzieją przywitał wszystkich wtorek, no bo jakże inaczej odczytać pełną tęczę nad Giaccherino?

Przejechawszy San Baronto, w oddali zobaczyliśmy rozlane Arno, to i inne skutki ostatnich opadów napotykaliśmy wiele razy tego tygodnia.

Głównie były to obsuwiska, oraz "nadgryzione" drogi.
Na szczęście, nic nie stanęło na przeszkodzie w realizacji planów.
Zaczęliśmy od Muzeum Leonarda w Vinci. I znowu powtarza się sytuacja - jesteśmy jedynymi turystami. Akurat wyszła grupa francuskiej młodzieży, zostawiając przestrzenie zapełnione jedynie maszynami toskańskiego geniusza.
Rzut oka na okolice i ruszamy dalej, na południe.

Źle wymierzyłam czas i nie udało nam się zwiedzić kolegiaty z muzeum w pobliskim Empoli.  Chcieliśmy koniecznie zobaczyć dwa wybrane obiekty, przyjechaliśmy dokładnie o 12.00 - w godzinę zamknięcia. Trudno!
Następnym na mapie naszej podróży było Certaldo Alto z planami zjedzenia w nim posiłku.
Ba!
Bar "Boccaccio" kusił rysunkowym cappuccino, ale nie ulegliśmy, najpierw posiłek.
Obeszliśmy całe miasteczko.
Zajrzeliśmy do kościoła.

Jeden z widoków wydał mi się obcym, aaa tak, zazwyczaj czerwone okiennice okala zieleń winobluszczu, zimą jej zabrakło.

Nic nie znaleźliśmy. Wszystko zamknięte, bądź zajęte przez robotników remontujących wnętrza.
Już niedaleko było do San Gimignano, ostatniego punktu na mapie wycieczki.
Bez szaleństw żywnościowych.
Znaleźliśmy punkt z pizzą na kawałki oraz jeden bar.
Nie szkodzi.
Nagrodą za skromny posiłek było opustoszałe miasteczko.
Z rzadka napotykaliśmy turystów.
Kilku Amerykanów, kilku Japończyków. Pustki.

Myśleliśmy o wspięciu się na wieżę, ale zmylił nas brak zwiedzających. Na szczęście zapytałam w punkcie informacji turystycznej o godziny otwarcia, okazało się, że wystarczyło przejść przez sąsiednie drzwi i zachwycić się dziedzińcem.

A po wspinaczce, w nagrodę, zostać widzem.
Wokół nas rozgrywał się zachód słońca.

A parasole? 

Bardzo ciekawe plamy barwne,  wyśmienite podpórki i odstraszacze deszczu :)

cdn.