OKNO ŻYCIA z serii "Florencka włóczęga"

Caritas diecezji krakowskiej w marcu 2006 roku zainicjowała nową propozycję ratującą życie niechcianych noworodków. Nazywa się ją oknem życia, lecz jeśli myślicie, że dopiero XXI wiek może poszczycić się takim rozwiązaniem, to jesteście w błędzie. Jak wszyscy miłośnicy Florencji wiedzą, jest w niej budowla zwana Szpitalem Niewiniątek. Powstała w XV wieku celem ratowania właśnie niechcianych dzieci. Szpital sam w sobie jest interesującym obiektem architektonicznym autorstwa Bruneleschiego, pierwszym renesansowym budynkiem.  Nie będę jednak omawiać jego założeń, tylko opowiem właśnie o oknie życia z dawnych czasów.

Na krótszym lewym boku krużganków szpitala widoczne jest okienko, obecnie zabezpieczone kratą. Można do niego było podejść małymi schodkami. Obok wisiał dzwonek uruchamiany linką. Wewnątrz okienka znajdowała się obrotowa okrągła platforma, na której matki kładły swoje niechciane noworodki, o czym informowały uruchamiając dzwonek. Z drugiej strony pojawiała się siostra zakonna i odbierała dzieciątko. Matki często zostawiały przy dziecku jakiś medalik, kawałek tkaniny, pierścionek, święty obrazek. Pamiątki były katalogowane przez siostry jako znaki rozpoznawcze, mogły pomóc w rozpoznaniu dziecka matce, która po upływie pewnego czasu pojawiała się, by odebrać dziecko. Ponoć w muzeum szpitalnym można jeszcze oglądać te swoiste identyfikatory.