ZAPROSZENIE NA DESER :)

Po obejrzeniu iluminacji na Santo Spirito nie chciałam jeszcze wracać do domu, zamiast słodkich ciast pozostawionych w spiżarni, smakowałam wraz z Krzysztofem klimat świątecznej Florencji.
Zapraszam więc teraz na florenckie co nieco.
Sklepy zamknięte, co chyba spowodowało wysyp handlarzy podróbkami. Trochę drażnili swoją nachalną obecnością, ale nie dałam się, odwracałam wzrok, tam gdzie znajdowałam zachwyt, uśmiech, radość, zadumanie, podziw, szczęście ...

Zacznijmy od klasyków:

Za dużo świateł? To może wystarczy pojedyncza latarenka?

Sklepy zamknięte, i dobrze, ale lubię rzucić okiem na wystawy:

Mgła powoli zaczęła się panoszyć nad rzeką, zmiękczając światła lamp.

Na Ponte Vecchio niezdecydowanie kręciłam się przed Cellinim. Który profil wybrać? 

Dobrze, że mam słuch przytępiony, więc nie słyszałam z daleka chrząkającej Francuzki, której wchodziłam w kadr. Potem powiedział mi o tym czekający na mnie w pewnej odległości Krzysztof. Tak jak ja i ona walczyła z aparatem na statywie. Z tym, że ja zawsze cierpliwie czekam na okazję do zrobienia zdjęć, nie poganiam ludzi. Gdzie mi się śpieszy? 

Na tym samym moście mgłę pokonały światła policyjnego wozu straszącego pokątnych sprzedawców.

 Dalej od wody wszystko było jeszcze mocno skontrastowane.

Kontrastowało nie tylko światło z cieniem, ale i ciepłe z zimnym zabarwieniem, jak żółtymi światłami oświetlona szopka pod dużo chłodniejszymi murami Duomo.

Najsilniejszy jednak w tym dniu był kontrast między dwoma obrazami. Samotnej staruszki z psem na spacerze i pełnej energii rodziny na Piazza Repubblica.