DOMOWE WIELKANOCNE OKRUSZKI

Za wcześnie ogłosiłam zwycięstwo nad grypą, a ta paskuda usiłowała mi (i ciągle jeszcze usiłuje) przeszkadzać w realizacji zamierzeń. Z pewnym wysiłkiem, ale ogarnęłam dom i przygotowałam obiad. Tak, tak, w tym roku w końcu odpuściliśmy śniadanie, bo siedziałabym zupełnie sama. Krzysztof zawsze wszak ma Msze św., a Tata został w Polsce. Zainspirowana tutejszym zwyczajem skupiłam się na obiedzie, który był mieszanką polsko-włoską. Oczywiście, bardziej dumna jestem z polskich potraw, bo o te nie jest tak łatwo, a jednak był żur na własnym zakwasie, czy pascha z twarogu zrobionego z jedynego kefiru, jaki tu mogę znaleźć. Ciast aż za dużo, mimo, że upiekłam tylko sernik, ale dobre dusze podrzucają proboszczowi różne smakołyki, z colombą własnego wypieku na czele. Pogoda była tak piękna, że pryncypał postanowił odsłonić cytryny z zimowej otuliny (oby nie za wcześnie!). Okazało się, że w donicy leżało kilka cytryn. Co by tu zrobić? Akurat miałam trochę białka, więc sorbet cytrynowy aż się (w)prosił.
Wystrój opierał się o stare elementy plus wysiana rzeżucha, wycięte z gazety podczas grypy motyle oraz nowe filcowe dekoracje od niezawodnej Pani Marzenki (której dziękuję za pamięć).
Tak było w domu, a co poza nim? O tym wkrótce :)