ROGAZIONI

Tym razem tytuł po włosku, wymaga on nie tylko tłumaczenia na polski, ale i wyjaśnienia, czym są rogazioni, właściwie już zapomniane w naszym kraju.
Dopisane dzięki wspaniałym Czytelnikom: W Polsce znane jako Dni Krzyżowe, ale chyba nie w każdym regionie. No i w Niemczech też są. Mogłam tak przypuszczać, że to ogólnokościelne zwyczaje, gdyż wyjaśnienia zawsze mówiły o tradycji w Kościele Katolickim, a  nie we Włoszech.
Rogazioni (dni przebłagalne) to były dni z różnymi nabożeństwami, ale wyróżniała je forma procesji 
z suplikacjami. Prosiło się w nich o dobre życie, plony, ustrzeżenie przed kataklizmami.
Krzysztof słyszał o nich od wielu lat, nie wiedział jednak, jak "ugryźć" temat. No i wystarczyło przeprowadzić się do Tobbiany, a tu każdy wie, czym są rogazioni, obecnie ograniczone do jednego dnia - Wniebowstąpienia Pańskiego.
Przyznam się, że miałam lekkiego stracha, czy dam radę, bo nie dość że procesja zaczynała się o 6:30 i miała trwać do 9:30 (plus potem Msza św.), to jeszcze moja kondycja jest w stanie szczątkowym.
Najtrudniejsze były strome podejścia w samej Tobbianie. Teraz już się nie dziwię starszym paniom rześko idącym uliczkami, skoro każdego dnia muszą pieszo pokonywać wielkie różnice wzniesień.

Mnie dopomógł zachwyt. Było pięknie, ze słońcem powoli rozlewającym się zza wzgórza.

Wszystko pachniało wiosną, tchnęło radością.

   

 Nadrabiałam ciągle drogi, bo musiałam się zatrzymywać, nie mogłam odpuścić widokom.
Przyznacie sami, że nie mogłam?

Ważne, że ludzie dopisali. Tradycja już powoli zamierała, poprzednicy Krzysztofa chyba nie garnęli się do takiego wysiłku, ludzie sami odprawiali procesję, dzięki czemu nie zapomnieli tradycji. Nikt nie liczył aż na taką grupkę chętnych. Liczono, że będzie około 5 pątników. Ha! Poszło 30! Najstarsza uczestniczka procesji ma 87 lat, Liliana - zawsze pełna humoru i wigoru. Bravissima!

Procesja zatrzymywała się przed niektórymi kapliczkami (a jest ich tu bardzo dużo). 

Tam następowała krótka suplika, błogosławieństwo wodą i krzyżem na cztery strony świata.

Doszliśmy do miejsca zwanego San Poteto z krzyżem upamiętniającym ten punkt pielgrzymiego postoju w średniowieczu. W tamtych czasach stał tu erem z kościołem, ale śladów po nim nie uświadczycie, ponoć jest jakaś kupka kamieni, która ma być pozostałością po świątyni. Nie rozglądałam się, bo wszyscy rozsiedli się, jedli śniadanie i ... rozmawiali, oczywiście.

Byłam na to przygotowana, miałam nawet kanapki na zbyciu, sama z kolei dostałam słodkie co nieco. Kiedyś podczas postoju dzieci łapały tu świerszcze.
Mijający nas liczni kolarze robili znak krzyża i jechali dalej.

Jednemu, który poprosił o modlitwę za niego, dałam garść poziomek, sama obdarowana przez inne kobiety tak pięknym bukiecikiem:

Z San Poteto procesja wróciła do kościoła i zakończyła się Mszą św.

W Tobbianie mieliśmy dobrze, wyruszywszy wczesnym rankiem. W drugiej parafii Krzysztofa, w Fognano Rogazioni zaczęły się o 15.00, więc proboszcz z lekkim niepokojem patrzył, czy niektórzy starsi uczestniczy przeżyją marsz w upale. Dali radę, ilu wyruszyło, tylu wróciło :)

Więcej zdjęć.

Non c'è bisogno di tradurre che cosa sono le Rogazioni. In Polonia sono sparite quasi totalmente, perciò questo il testo polacco oggi è più lungo di italiano, devo un po’ spiegarle.
Mi piaceva tanto di andare da edicola a edicola.
Ammetto che ero preoccupata se potessi andare perché non avrei la forza, la mia condizione era in uno stato rudimentale. Le salite erano la parte più difficile della processione. Ora non mi stupisce la salute delle vecchie signore che raggiungono le case superando le grandi differenze di altitudine.

 L’ammirazione mi ha aiutato. Tutto era bello, con il sole che lentamente si scioglieva da dietro le colline.

  Tutto profumava di primavera, si respirava della gioia.

  Dovevo avere forza di più, perché mi sono dovuta fermarsi lungo la strada, non potendo non fare le foto.

E 'importante che le persone sono venute. Abbiamo sperato che sia stato almeno di circa cinque pellegrini. Ha! Erano in trenta!

Il più vecchio partecipante della processione è di ottantasette anni, Liliana - sempre piena di umorismo e vigore. Bravissima!

Davanti ogni tabernacolo Don Cristoforo diceva una breve supplica, benedicendo con l’acqua e la croce sui quattro angoli del mondo.

Dicevamo anche Rosario.
Tobbiana è partita la mattina presto, ma Fognano le Rogazioni hanno iniziato alle 15.00.  Il Parroco vigilava per vedere come alcuni dei più anziani sopportavano il caldo. Sono riusciti!

Tutte le foto.