CZY TO JUŻ LATO?

Temperatura powietrza 28 stopni Celsjusza no i co bardziej by na lato wskazywało to komary. Dwa od samego rana mnie zaatakowały! Bezczelne! A ja się dziwiłam wczoraj jakiejś kobiecie gdy przystanęła w markecie przy półce z "antykomarami". Trzeba wyciągnąć resztki środków z zeszłego roku.
No i w końcu zakupiłam lody do domu. No więc? Lato?
Ciepła temperatura wzmaga zapachy atakujące nos Zewsząd wołają o podziw róże, ogrody się prześcigają w gatunkach i odmianach. Swoistą reprezentację z dostaliśmy do przystrojenia kościoła, musiałam jakoś je połączyć w całość. Na szczęście już ozdrowiałam :)
A co do zapachów, to jeden nazwałabym raczej odorem, nie mogę zdefiniować źródła. Mam jedną podejrzaną, palmę, co w pełni rozkwitła. Niestety nie sięgnę tam ze swoim nosem, by sprawdzić swoje przypuszczenia. Dzisiaj już mniej czuć słodkomdląco, to może jednak nie ona?

 

Skoro wyszłam do ogrodu z aparatem, to się porozglądałam co słychać w doniczkach. Niby nawet roże są, ale to wstyd je tak nazywać wobec tego, co się dzieje w okolicy.

Akant co go przygtowującego się do kwitnienia pokazywałam, pokazał swoje ukryte białości,

Fiolety ziół tylko budzą nadzieję na jeszcze więcej, bo w kolejce stoi już ta najbardziej popularna odmiana lawendy.

Odkryłam jeszcze jakieś bardzo nieśmiałe irysy, mają takie delikatne kolory, że najpierw pomyślałam iż  przekwitają. Zapomniałam je powąchać. 

I niewiele więcej, mimo niedzieli się dzieje, bo czekam na gości z Polski. Krzysztof poszedł z krótką dwugodzinną pielgrzymką do Krzyża Pięknego Widoku (tak sobie go dosłownie nazwałam - Croce di Belvedere). Tam będzie Msza Św. Odwiozłam proboszcza na miejsce zbiórki. Po drodze przejeżdżałam koło baru, w którym na dzisiaj zapowiedziano Sagra di Bomboloni. Ech! Święto Pączków! Na wszelki wypadek jedna z parafianek obiecała nam wziąć parę, jeśli osobiście nie dotrzemy. Wszystko zależy od stopnia zmęczenia gości. Wszak jadą z noclegiem po drodze.

Posta piszę etapami, wróciłam z "odbioru" gości i wkleiłam powyższe zdjęcia. 
Przy okazji utrwaliłam sobie jeszcze inne doznania zapachowe. Otóż góry, w których położona jest Montagnana (miejsce noclegu naszych gości) przybrały obecnie barwy rozbielonej zieleni, bo wszędzie kwitną akacje. Kwitną to jeszcze nic, ale pachną! Obłędnie!

Goście się rozpakowują, odświeżają, a ja czekam na ich w domu ze świeżymi pączkami (obiecanymi). Czas umilam sobie przeglądaniem książek, które wraz z gośćmi przyjechały, by wpaść w moje oczy. To będzie uczta, mam nadzieję. Tym razem nic o Toskanii (poza jednym DVD). Próbuję zagłębić się w literaturę włoską, stąd większość to włoscy autorzy.

I znowu trochę czasu minęło. Wieczorne pogaduchy z naszymi gośćmi. Jako atrakcja spektakl światło i ... dźwięku nie było, było samo światło, a raczej światełka, bo znowu ogród opanowały świetliki. Ta ulotność ich błysków jest ciekawym momentem, by zauważyć, że nie wszystko da się utrwalić wizualnie. Tylko patrzeć, patrzeć, patrzeć, łapać chwile, to tu, to tam.