WIOSNA W ODWROCIE

Próbowała, próbowała i zrezygnowała. Najpierw pojawił się mroźny wiatr. Nie odstraszył nas od niedzielnej wycieczki, o której następnym, mam nadzieję, razem. W poniedziałek do wiatru dołączyły chmury, więc odważnie wyruszyliśmy w góry odwiedzić Ryszarda w Treppio. Ja oczywiście skorzystałam też z sakramentu pokuty. Udało nam się na letnich oponach zajechać i wrócić szczęśliwe. Najbardziej niepokoiły mnie wiszące w tunelu wielkie sople,  gdyby zechciało im się spaść, to żadna opona by i tak nie poradziła.  A potem było już tylko coraz zimniej i śnieżniej. U nas w dolinie powyżej zera, więc wiatr i temperatura nie dały zalec zwałom śniegu. Ale w Treppio jak zaczęło wczoraj sypać, tak dzisiaj jest już 70 centymetrów śniegu! Auć!

Wczoraj w ramach przywoływania wiosny wybrałam się do fryzjerki. Aż się zdziwiłam, że wróciłam do domu bez kasku i tylko kilka nieznacznych gestów namoczoną ręką pomogło spokojnie spoglądać mi do lustra. Chyba wszystko, poza pogodą, zmówiło się na przywoływanie wiosny, lub chociażby odrobinę uśmiechu. Zupełnie niespodziewanie dla mnie pojawił się kurier z przesyłką z gadżetami-pamiątkami z okazji uzyskania nominacji w zapomnianym już przeze mnie konkursie na bloga roku 2009. Najbardziej ubawił mnie metalowy emaliowany kubek - wspomnienie z dawnych lat. Targało się takie na piesze pielgrzymki  do Częstochowy.

Wysłałam do Polski zamówione jajka oraz świecę niespodziankę dla kogoś, kto mam nadzieję absolutnie jej się nie spodziewa. Nawet nie wiem, czy czyta tego bloga. Wątpię. 

A potem jeszcze dostałam następne wielkanocne zamówienie, więc śpieszę z robótką, żeby pogodzić ją z wcześniejszymi planami na marzec. Przyznam, że bardzo ucieszyło mnie takie zamówienie od kogoś, kogo zupełnie nie znam. Wiadomo, że same komplementy bardzo podbudowują artystę, ale co tu  kryć, zakup także :)

Jeśli już mowa o zakupach, to dzisiaj pokonałam w końcu bez przeszkód następną nowinkę w markecie. O czytniku salvatempo  już tutaj pisałam, teraz do tego doszła zupełnie samodzielna obsługa, więc zakupów dokonałam, bez spotkania twarzą w twarz z kasjerką. Ciekawe, czy to doprowadzi do powstania sklepów bez zupełnie ludzkiej obsługi?

Czas ucieka, znowu więc traktuję bloga po sierocemu i pędzę wraz z wiatrem do pracowni, jeśli jeszcze nie oderwał jej od reszty budynku.