RÓG OBFITOŚCI

Pogoda lekko dała wytchnienie, z czego turyści plażowi raczej nie są zadowoleni. Ja za to bardzo, Nie szkodzi też ona roślinom. Rosną jak szalone i kwitną z wielką chęcią. Największą radość zrobiły mi kwiaty trytomy groniastej. W zeszłym roku rozpisałam tutaj konkurs na prawidłową nazwę kwiatu, bo podarowano go nam, a ja oczywiście zapomniałam włoskiej nazwy. Nie mogłam więc wyśledzić polskiej. Ponieważ w zeszłym roku roślina jeszcze nie kwitła ofiarodawca przyniósł nam ścięty kwiat, byśmy wiedzieli z czym mamy do czynienia. W tym roku więc mogę powiedzieć, że w ogrodzie płoną dwie pochodnie, czyli właśnie kwiaty trytomy.

W domu wysypał się róg obfitości i rozprzestrzenił po całej kuchni. A to cukinie, a to śliwki, a to cukinie, a to fasolka, a to śliwki, a to … Główkuję więc ostro nad przerobem tego w sensowny sposób. Nie umiałabym wyrzucić tak bezcennych podarunków od parafian. Śliwki zostały częściowo podarowane dalej, częściowo pozbawione pestek zamroziłam celem trafienia w przyszłości do placka drożdżowego a jeszcze jedna część trafiła do surowego ciasta zamieniając się w 127 pierogów, także zamrożonych.

Marmurowy wałek i urządzonko do pierogów bardzo ułatwiło mi lepienie. Jako stara gadżeciara pokochałam tę mini prasę bezdenną miłością.

Pierogi powstają w przyśpieszonym tempie. Na cukinie muszę do jutra znaleźć nowy pomysł. Fasolka się wie, najlepsza z masłem i bułką. Tak przynajmniej życzy sobie ksiądz proboszcz.

Ach! Zapomniałabym wspomnieć, że musiałam wyjechać do Włoch, by po raz pierwszy w życiu zjeść chińszczyznę. Wczoraj wieczorem mile spotkałam się z koleżankami w chińskiej restauracji. Byłam bardzo ciekawa smaku. Zaskakująco smacznie i bardzo tanio, ale po namyśle jednak stwierdzam, że wolę włoską kuchnię. I do niej zaraz sięgam , by znaleźć ratunek dla cukinii.