ŚREDNIOWIECZNA TERAPIA z serii "Florencka włóczęga"

Siedem miesięcy temu napisałam ostatnią florencką anegdotkę. Potem ciągle się coś działo, aż zapomniałam o zebranym materiale fotograficznym. Robiąc przegląd zdjęć przypomniałam sobie o tej serii. A że czas i pogoda teraz mało turystyczne, trudno o porządną wycieczkę a jeszcze trudniej o dobre światło, proponuję więc wrócić do Florencji w detalach i ciekawostkach. 

Rzecz się miała około 1400 roku, pewien obywatel Florencji o imieniu Anselmo mieszkał na Via del Cocomero, obecnej Via Ricasoli. Człowiek ten był wycieńczony ciągle powtarzającym się snem. Śnił lwa trzymającego w paszczy jego rękę. Przekładało się to na jego życie tak, że bał się wszelkiego kociego zwierza, był udręczony strachem. Przyjaciele i krewni nadaremno starali się mu pomóc doradzając żeby poszedł i zobaczył lwy żyjące w klatce na tyłach Palazzo Vecchio. Wszystko na nic. W końcu ktoś w rodzaju średniowiecznego psychoanalityka doradził mu sposób, rzekłabym behawioralny. Mianowicie powiedział Anselmo, żeby wykorzystał w pokonywaniu lęku którąś z licznych we Florencji figur lwa.
Ulica, przy której mieszkał przerażony florentyńczyk wychodziła na boczną elewację Duomo, w której jest tzw. Brama Lwów. W bazach kolumn przy wejściu są dwa lwy z rozwartymi paszczami. Pewnego niedzielnego poranka Anselmo wyruszył z domu zmierzyć się ze swoim problemem. Za nim ruszył rozedrgany tłum krewnych, przyjaciół, lekarzy i ciekawskich. Anselmo wziął głęboki oddech i włożył rękę do kamiennej paszczy. Po chwili ... zmarł. Okazało się, że wewnątrz przycupnął skorpion, którego ukąszenia tak się biedaczek przestraszył, że zakończył życie ze strachu.